Değerli Arkadaşlar!
Peygamber (S.A.V) Efendimiz’in doğduğu geceye Mevlid Kandili denilmektedir. Peygamberimiz miladi 571 yılının nisan ayının 20’ sine rastlayan Rebiul-Evvel ayının 12’ nci gecesi sabaha karşı, Mekke’de doğmuştur. Babası, Abdülmuttalib’in oğlu Abdullah; Annesi, Vehb kızı Amine’dir.
Mevlid Kandili, bu sene Şubat ayının 25’i Perşembe gününü, 26 Şubat Cuma gününe bağlayan geceye rastlamaktadır. Böyle kutsal geceleri günlerce önceden hatırlamak, diğer kimselere de hatırlatmak; aynı ortamı paylaştığımız Müslümanların kandillerini bizzat tebrik etmek ve uzaktaki dostlarımızı da telefon, mesaj, msn gibi çağımızda bulunan her türlü iletişim araçlarından biri ile arayarak kandillerini tebrik etmek bizim için vazgeçilmez bir görev olmalıdır.
Evet, bu gece hepimiz için bir bayram gecesidir. İnsanlık üzerine çökmüş olan kara bulutlar bu gece dağılıp yok olmuştur. Karanlıklar dağılarak, bu gece yerini aydınlığa terk etmiştir. Bu gece her türlü kötülüklerin yok olduğu, yerini Hak ve Adalete bıraktığı bir gecedir. Bu gece kadınların esaret zincirlerinin parçalandığı, ticaret malı olmaktan kurtuldukları, gerçek annelik hürriyetine kavuştukları bir gecedir. Âlemin yeniden can bulduğu, Peygamber ırmaklarının bir araya gelerek deryayı oluşturduğu, âlemlerin Muhammed Mustafa (s.a.v.)’e kavuştuğu gecedir.
Sevgili Peygamberimiz, insanların en cömerdi, en cesuru ve en doğru sözlüsüdür. En vefalısı, en yumuşak huylusu ve en geçimlisidir. O’nu ilk defa gören heybetinden titrer, birlikte yaşayan gönülden severdi. Zayıfı korur, öksüzü himaye eder, açı doyurur, açığı giydirirdi. İnsan hayatına ve insan haklarına çok değer verirdi. Sağlığını titizlikle korur, sağlığın en büyük nimetlerden biri olduğunu söylerdi. Temizdi. Temiz olanı yer, temizliği ve temiz olanı severdi. Sözünde durur, sözünde durmayı tavsiye ederdi. Yalan söylediğini ve vaadini bozduğunu duyan olmadı. Üstün başarıları O’nu değiştirmez; üzüntüleri doğru olmasını etkilemezdi. Bağışlayıcı idi, kendisine ve arkadaşlarına her türlü eza, cefa edenleri bağışlamıştır. En sıkıntılı anlarında bile kimseye
Beddua etmedi. Bunu isteyenlere, “Ben lanetçi olarak değil, rahmet için gönderildim.” Diye
cevap verirdi. Taif’te taşlanmış, Uhut’ta mübarek yanağı kanamış, dişi kırılmış olduğu halde bile; “Allah’ım kavmimi bağışla, onlar ne yaptıklarını bilmiyorlar (onlara hakikati göster.)” diye dua ederdi.
Sonuç olarak, Kıymetli Kardeşlerim!
Allah sevgisine ve hoşnutluğuna giden yol, Allah Resulünün sevgisinden geçer. Bu sevgi de sözde kalmayacak, O’nun güzel ahlakı benimsenecek, bu sevgiye aykırı olan davranışlardan sakınılacaktır. Yalan söylenmeyecek, hile yapılmayacak, kimsenin ırzına, namusuna, malına ve canına göz dikilmeyecektir. Hırsızlık yapılmayacak, İhtikâr ve karaborsacılık yapılmayacak, Piyasaya hileli mal sürülmeyecek, Eksik ölçek ve tartıdan kaçınılacaktır. Boğazımızdan geçen lokmanın helal mi, haram mı olduğuna mutlaka dikkat edilecektir. İsraftan sakınılacak, devletin malı kullanılırken ona zarar verilmeyecektir. Birbirimizin kusurları araştırılmayacak, dedikodu yapılmayacak, gıybet edilmeyecektir. Zinaya asla yaklaşılmayacak. İftiraya hiçbir zaman tenezzül edilmeyecektir.
